"100 γεμάτα σώματα", Ο Μίκης Θεοδωράκης θα μας εμπνέει πάντα...

Πώς μπορούν να χορέψουν την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη τρεις γενιές χορευτών, από 12 έως 60 χρονών;
και τους στίχους;
και τις εικόνες που την συνοδεύουν;
και τις ιδέες με τις οποίες την συνδέουμε; 
και τις ιστορίες των θεατών στις συναυλίες;

https://www.youtube.com/watch?v=qzypq7o60Mk

Μια διαφορετική από τις συνήθεις τιμητικές παραστάσεις για τον Μίκη Θεοδωράκη, εξελίσσεται ως μια αυτοσχεδιαστική συνάντηση δασκάλων χορού και μαθητών τους, σε ένα διάλογο ζωντανής μουσικής και βίντεο με τον χορό. Μέσα από τον αναστοχασμό για το πέρασμα του χρόνου, μετράμε την απόσταση αλλά και τι μας συνδέει ακόμα με την μουσική του σημαντικότερου Έλληνα μουσικού συνθέτη. 

Οι μεγαλύτεροι θα χορέψουν την δυσκολία τους να χορευτεί η μουσική του Μίκη καθώς ιστορικά αποδειχθήκαμε λίγοι για όλα αυτά που εμπνέει, μόνο οι μικροί μαθητές μπορούν/δικαιούνται να χορέψουν αθώα την μουσική του.

Η μεταπολίτευση, οι ιδεολογίες, η ιστορία για την οποία συνέχεια αναγγέλλουν ότι τέλειωσε, θα τελειώσει αληθινά μόνο όταν οι δωδεκάχρονοι χορευτές μου δεν θα επιλέγουν μόνοι τους ως αγαπημένο τους τραγούδι το "Σφαγείο", όταν η Αθηνά που γεννήθηκε επί Πασόκ δεν θα ανατριχιάζει με τον "Λεβέντη", όταν ο Μάνος που ζει στο Βερολίνο δεν ψάχνει την "Willhemstrasse" από τα Γράμματα, όταν η γιαγιά στο χωριό της Βίκυς δεν θα της τραγουδάει ένα τραγούδι κάποιου Μίκη που δεν θυμάται ακριβώς το όνομα του, όταν ένας από τους πιο ικανούς Έλληνες αυτοσχεδιαστές δεν ψάχνει ρίζες στα έντεχνα έργα του Θεοδωράκη, όταν η Τιτή δεν θα μπορεί να ανιχνεύσει τις διαφορές των εκτελέσεων του Επιταφίου στις μνήμες του σώματος της, όταν ξεχάσετε τον πατέρα σας που στην δεκαετία του 60 και αρχές 70, μια στο τόσο ξέθαβε από τον κήπο δίσκους του Μίκη για να τους ακούσετε και μετά τους ξαναέθαβε, όταν εσείς δεν αναπολείτε την ημέρα που βρεθήκατε στον Γάγγη και κάποιος σας τραγούδησε ένα ερωτικό του Μίκη, στις όχθες του Γάγγη! όταν δεν θα βρίσκω σε σπίτι άγνωστης μου Γερμανίδας στην Χαϊδελβέργη άγνωστο μου δίσκο του Μίκη. Όσο όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μου η μεταπολίτευση, οι ιδεολογίες, η ιστορία, αυτή η συμμετοχική ελπίδα ότι η ζωή μπορεί να αλλάξει, δεν θα τελειώνει.

Σύλληψη-Xορογραφία:  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΟΣ
Χορεύουν:
ΤΙΤΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΘΗΝΑ ΚΥΡΟΥΣΗ
ΜΑΝΟΣ ΚΟΤΣΑΡΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΟΣ
και μαθητές της Β' Γυμνασίου και Α' Λυκείου του Καλλιτεχνικού Σχολείου Γέρακα

Live μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗΣ
Φωτισμοί: ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΛΟΥΓΟΥΡΑΣ
Βίντεο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 
Βοηθός παραγωγής: ΑΡΙΑ ΜΠΟΥΜΠΑΚΗ
Διεύθυνση παραγωγής: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΛΥΡΑ

Σάββατο 11 Γενάρη 2020, 8 μ.μ.   -   Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Με ελεύθερη είσοδο και δελτία προτεραιότητας από τα Ταμεία του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά 

Links 

https://www.dithepi.gr/el/events/4632/

https://www.facebook.com/events/1056726624664612/